Από τον Βασίλη Π. Ζαχαριάδη MD Phd

Περίληψη - Με λίγα λόγια.....

Αφορά την πλειοψηφία των μη επειγόντων περιστατικών στην Υπερβαρική, στην Ευρώπη. Εντατική ακτινοβολία στη θεραπεία του καρκίνου συχνά στην περιοχή του κεφαλιού και του λαιμού μπορεί επίσης να καταστρέψει τα υγιή κόκαλα και τα όργανα τα οποία βρίσκονται στην περιοχή των ακτίνων Χ. Κοινώς αυτό εμπλέκει και τη γνάθο αλλά μπορεί επίσης να επηρεάσει την πύελο όπου ο καρκίνος ήταν στα εσωτερικά όργανα. Οι ακτίνες Χ καταστρέφουν τα μικρά αγγεία που υπάρχουν μέσα στο κόκαλο ή στα μαλακά οστά με αποτέλεσμα ν’ αρχίσει μία μακροπρόθεσμη διαδικασία μείωσης οξυγόνου και δημιουργίας φλεγμονών. Μετά από μήνες ή χρόνια σε τέτοια θεραπεία, τα συμπτώματα της αποδυνάμωσης ιστών δημιουργούνται με πόνο και ακραία κίνηση και μερικές φορές κολλώδες υγρό το οποίο εκρέει στο στόμα ή μέσω του δέρματος. Αυτό το πρόβλημα εξελίσσεται εκτός κι αν σταματήσει από επιθετική θεραπεία. Το χειρουργείο στους προσβεβλημένους ιστούς μπορεί να κάνει την κατάσταση χειρότερη δημιουργώντας ένα νέο τραύμα στο οποίο το οστό και ο ιστός δεν μπορούν να ιαθούν καταλλήλως. Αυτό το πρόβλημα δεν είναι πρωταρχικά μία λοίμωξη, ωστόσο μία λοίμωξη μπορεί γρήγορα ν’ αναπτυχθεί στον προσβεβλημένο ιστό και να κάνει ξαφνικά την κατάσταση πολύ χειρότερη.
Το Υπερβαρικό Οξυγόνο δουλεύει μόνο βοηθώντας τα λευκά αιμοσφαίρια του προσβεβλημένου ιστού στη λοίμωξη. Επίσης παρέχει στα φυσιολογικά κύτταρα τα οποία είναι υπεύθυνα για την επούλωση αρκετό οξυγόνο για ν’ αρχίσουν να δουλεύουν σωστά. Με την πρόοδο της θεραπείας η διαφορά της μερικής πίεσης του οξυγόνου μεταξύ του φυσιολογικού προσβεβλημένου ιστού προκαλεί καινούργια αγγεία να αναπτυχθούν και αυτό βοηθά στη διατήρηση του καλού αποτελέσματος των προηγούμενων θεραπειών.